اندوه عاطفه‌ای عجیب است، درعین‌حال که به‌لحاظ پدیدارشناختی فراگیر است، به‌لحاظ معرفت‌شناختی و شاید اخلاقی مبهم است. فیلسوفان دربارۀ عواطفی مانند مصیبت و افسردگی نظریه‌پردازی کرده‌اند، اما درمورد اندوه چیز زیادی نگفته‌اند. یکی از دشواری‌های خاص اندوه ابهام مندرج در آن است: به نظر می‌رسد عاطفۀ اندوه از مرزهای مفهومی مشخصی برخوردار نیست؛ ممکن است اندوهگین باشیم، بدون اینکه موضوع قابل‌تشخیصی برای اندوه در کار باشد، یا بدون اینکه بتوان به چیزی به‌عنوان دلیل آن اشاره کرد. از سوی دیگر، در فرهنگ امریکایی و بسیاری دیگر از فرهنگ‌ها، آنچه به‌عنوان نگرش عاطفی مرجح ستوده می‌شود خوشبختی است: اندوه وضعیتی عذاب‌آور است که باید از آن اجتناب کرد.

امروزه تحقیقاتی، هم در فلسفه و هم در روان‌شناسی، برای شناخت بیشتر اندوه در جریان است. این کتاب به سه بخش تقسیم می‌شود. در بخش اول، »پدیدارشناسی‌های اندوه»، چهار رویکرد مختلف به حال‌وهوای احتمالی تجربه، ابراز و ارزیابی شایستگی اندوه ارائه می‌شود. در بخش دوم، «اندوه و سایر عواطف»، تمرکز بر بررسی روابط پیچیده میان اندوه و سایر عواطف و حالات احساسی است. سرانجام، در بخش سوم، «اندوه و نوستالژی«، دربارۀ رابطۀ اندوه و نوستالژی سخن گفته شده است.