«نظریه انتقادی » جامعه ، متفکران چند نسل و شاخه های گوناگون تفکر را در بر می گیرد. این نظریه برآمده ی تاریخ روشنفکری آلمان است . خاستگاه آن از یک سو سنت های فلسفی ایده آلیسم ،مارکسیسم و هرمنوتیک است و از سوی دیگر ، روانکاوی فرویدی . شناخته شده ترین متفکران موثر در این سنت هرمنوتیکی است . بخش سوم دامنه ی مسائلی را نشان می دهد که ذهن دو نسل از نظریه پردازان تفکر انتقادی را به خود مشغول داشته است. و بخش چهارم به شرح و تفسیرهایی که درباره این مکتب به عمل آمده اختصاص دارد : متونی که این مکتب را مورد انتقاد قرار داده اند یا برخی از جنبه های آن را شرح و بسط دادهاند، یا نظریه های این مکتب را در متن تاریخی متمایزی به کار گرفته اند.