باستان‌شناسی مساوی است با آشغال‌جمع‌کنی! بله! درست شنیدید، بیشتر چیزهایی که باستان‌شناس‌ها پیدا می‌کنند، آشغال‌های به‌دردنخوری مثل استخوان حیوان‌ها یا سفال‌های شکسته‌اند! اما آن‌ها چیزهای جالبی هم کشف می‌کنند. مثلاً:

تا حالا دلتان خواسته بدانید که…

چرا فکّ مردمِ دورانِ باستان از فکّ مردم امروزی بزرگ‌تر بوده؟

چرا خطرناک است دنبال اردک‌ها وارد یک مقبره شوید؟

چطور با استفاده از پشگلِ فسیلی، می‌شود یک آدم‌خوار را شناخت؟

چرا تونل‌زدنِ خرگوش یک جور تهدید حساب می‌شود؟

منطقه‌ی لِیک، سال ۱۸۹۹

اِرل مرده است و پسرعمو کلارنسِ بدجنس همه‌ی ارث او را بالا کشیده است. بانو آگاتا اسکوئیث دوازده‌ساله را از گاس‌واتر هال بیرون انداخته‌اند تا در یک کلبه‌ی مخروبه‌ی کوچک به‌همراه غریبه‌ای که ادعا میکند پدرش است زندگی کند. اگی مصمم است که هویت واقعی‌اش را پیدا کند، اما او در راه جست‌وجوی حقیقت تنها نیست؛ در آخرین روز سال، وقتی که ساعت نیمه‌شب را اعلام می‌کند، دختری اسرارآمیز و نورانی از شکاف زمان بیرون می‌خزد و تا وقتی که اسرار تاریک و وحشتناک گذشته افشا نشود آرام نخواهد گرفت.

مامان‌بزرگ ویل فقط کیک می‌پخت و چیزمیزهای عجیب‌و‌غریب می‌بافت؛ تا وقتی که او زنده بود ویل این‌طوری فکر می‌کرد. اما وقتی مامان‌بزرگ از دنیا رفت و جسپر فیچتِ بدجنس به شهرشان آمد، کم‌کم اتفاقاتی جادویی آن دوروبرها افتاد که همه‌ی تصورات ویل را به ‌هم ریخت.

آیا ویل و دوستان قدیمیِ مامان‌بزرگ می‌توانند دست فیچت را رو کنند و کسب‌و‌کارش را از رونق بیندازند؟ معلوم نیست! شاید با کمک موتورسیکلت‌های عتیقه‌ی رفقای مامان‌بزرگ و یک گله گوسفند جادویی توانستند!

چند سالی می‌شود که آذر از شهر ماه خونین بازگشته و زندگی تازه‌‌ای را شروع کرده است. از طرفی در شهر خبرهای شومی از دزدیده شدن بچه‌ها به گوش می‌رسد و تمام خبرگزاری‌ها در مورد آن می‌نویسند. آذر هم مثل همه اخبار را دنبال می‌کند. گمان می‌کند خانواده‌ی کوچکی که در طی این سال‌ها ساخته در امنیت است. اما تمام این‌ها فکر و خیالی پوچ است، بالاخره آن روز شوم از راه می‌رسد و دخترش ناپدید می‌شود. این ابتدای ماجرایی است که او را دوباره به گذشته و شهر ماه خونین وصل می‌کند. دوباره آن‌ها را می‌بیند، اما این بار به‌شکلی موحش‌تر و هراسناک‌تر