حضرت امیر المونین علی(علیه السلام)، بی ‏تردید امیرسخن و خداوندگار بلاغت است. کلام او در نزد سخن‏ سنجانِ ظرافت بین، فراتر از بشر و فروتر از خداست.
قطعه ‏ای از سخن او به دست هر بلیغ و خطیبی می ‏افتاد به شگفتی فرو می ‏رفت و دست به دست می‏ گشت، تا این که دانشمند نامور قرن چهارم هجری -سید رضی- را توفیق رفیق گشت و با همت و ذوق فراوان، پاره ‏ای از خطبه‏ ها، نامه‏ ها و کلمات قصار آن امام همام (علیه السلام) را گردآوری کرد و نام نهج ‏البلاغه را بر آن نهاد.

تفسیر معاصرانه قرآن کریم، هر چند به زبانی معاصرانه و برمبنای عالی‌ترین سطح پژوهشی به رشتة تحریر درآمده است، لیکن سیر آن برمبنای تحقیقات محققان و مستشرقان غربی یا روشنکفران مسلمان غربزده تعیین نشده است؛ ‌چه ممکن است اینان قرآن کریم را چونان متنی دارای اهمیّت دینی بررسی کنند، ولی آن را کلام راستین خداوند ندانند. این تفسیر برمبنای ایمان به معصومیّت قرآن کریم، و با مراجعة روش‌مند به سنت اسلامی کلاسیک، و به ویژه تفاسیر معتبر سنیّان و شیعیان بر این متن مقدّس تألیف شده است. هدف این است که خواننده را با شیوه‌های علمی مختلف فهم و تفسیر قرآن از جانب مسلمانان، به مدت چهارده قرن آشنا کند. در عین حال به خواننده کمک می‌کند تا از آن سنت ریشه‌دار فهم و تفسیر قرآن برای پاسخگویی به پرسش‌های دینی و معنوی خویش یاری بگیرد.