آیا در هیاهوی جنگ این سه زن می‌توانند شادی‌ای را که در جستجویش هستند، بیابند؟

لندن،۱۹۴۴. دو پرستار جوان که هر دو می‌خواهند در پشت جبهه به کمک سربازان بشتابند، در ایستگاه قطار یکدیگر را ملاقات می‌کنند.
اسکارلت در پی یافتن نامزدش توماس است و می‌خواهد به خودش و خانواده‌اش اثبات کند که توان و قدرتش خیلی بیشتر از چیزی است که دیگران می‌پندارند.
شغل پرستاری در ذات الی است ولی طبقۀ اجتماعی پایینی که در آن بزرگ شده تربیتش را از اسکارلت متمایز می‌کند. بااینکه او چهره‌ای شجاعانه به خود می‌گیرد، به اندازۀ اسکارلت درمورد آنچه در فرانسه انتظارشان را می‌کشد نگران است.
در نُرماندی، با لوسی که بسیار خوددار و خونسرد است آشنا می‌شوند و مبهوت شجاعت و توانایی او هستند. اما پرستار باتجربه به‌خوبی از خطرات شغلشان آگاه است و شک دارد الی و اسکارلت بتوانند سلامت به خانه بازگردند.
در خشونت بی‌رحمانۀ دنیای جنگ، برای عبور از محدودیت‌ها و بقا، اسکارلت، الی و لوسی باید به یکدیگر و به قدرت دوستی‌شان تکیه کنند.

رمانی جذاب از نویسنده کتاب پر فروش « آنچه هرگز به تو نگفتم » که سرنوشت خانواده ریچاردسون باآن تصویر کاملشان را بامادر و دختری اسرار آمیز به هم پیوند می دهد و زندگی شان را زیرو می کند. همه چیز در شیکرها یتس در حومه آرام و زیبای کلیولند برنامه ریزی شده است از نقشه راه های پر پیچ و خم تا رنگ خانه ها و زندگی شاد ساکنانش . هیچ کس به اندازه النا ریچاردسون تجسم عینی روح این مکان نیست. میا وارن هنرمندی اسرار آمیز و مادری مجرد است که وارد می شود و با دختر نوجوانش ، پرل خانه ای از ریچاردسون اجاره می کند. چیزی که میا و پرل نقشی پر رنگ تر از مستاجر می یابند؛ هر چهار فرزند ریچاردسون ها جذب این مادر و دختر می شوند. اما میا گذشته ای رازآمیز دلرد. وقتی دوستان خانوادگی ریچاردسون ها می خواهند نوزادی چینی آمریکایی را به فرزندی بپذیرند بحث حضانت چنان بالا میگیرد که کل شهر دوپاره می شود میا و النا هم در دو طرف این دعوا قرار دارند. النا که به میا و انگیزه هایش مشکوک است تصمیم می گیرد از اسرار گذشت? میا سردرآورد. اما برای این هوس بهای گزافی می پردازد.

دیلیا اوئینز جانورشناس و نویسنده آمریکایی متولد 1949 است. وی در مناطق روستایی ایالت جورجیا بزرگ شده و از کودکی همیشه طبیعت را بهترین دوست خود دانسته است.

دیلیا که در حال حاضر در آیداهو زندگی می‌کند، به همراه همسر خود سه کتاب مستند درباره طبیعت آفریقا نوشته، مقالات معتبری در نشریات طبیعت‌شناسی منتشر کرده و برنده جایزه «جان باروز» شده است. «جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند» اولین رمان این نویسنده است.

قصد نداریم سرگذشت داستایوسکى را تعریف کنیم. فقط باتوجه به نامه‌هایش تصویرى از او به دست مى‌دهیم. در سال 1821 در مسکو به دنیا آمد. از همان آغاز زندگى، باوجود این‌که در دوران کودکى همواره با بیمارى دست به گریبان بود، همیشه از او کار مى‌کشیدند: حال آن‌که برادرش «میخائیل» قوى‌تر و سالم‌تر بود.

دوستش «ریزن کامف»[1]  داستایوسکى را در بیست سالگى (1841) چنین توصیف مى‌کند: «یک صورت گرد و پر، بینى اندکى خمیده، موهاى بلوطى روشن و کوتاه. یک پیشانى بزرگ در زیر ابروان کم‌پشت، و چشمان کوچک خاکسترى و بسیار فرورفته، گونه‌هاى پریده رنگ با لکه‌هاى حنایى، رنگ رخساره‌اى بیمارگونه و پریده و لب‌هاى بسیار کلفت.» باوجود رنجوریش او را به خدمت سربازى بردند، و برادرش که قوى‌تر بود، از خدمت معاف شد. در بیست‌سالگى استوار ارتش شد؛ خودش را آماده مى‌کرد تا در سال 1843 به مقام افسرى برسد. مواجبش سه‌هزار روبل بود و هرچند پس از مرگ پدر، وارث مال و منال او گردید، چون زندگانى بى‌بند و بارى داشت و وانگهى مخارج برادر کوچکش به عهده او بود، پیوسته بر قرضش افزوده مى‌شد. مسأله پول در هر صفحه نامه‌هایش مطرح مى‌شود و تا پایان زندگى‌اش همیشه بزرگ‌ترین عامل است، فقط در سال‌هاى آخر زندگى، واقعآ از تنگدستى نجات یافت.

داستایوسکى ابتدا یک زندگى بى‌بند و بار داشت، به تئاترها و کنسرت‌ها و بالت‌ها مى‌رفت. بى‌قید و لاابالى بود. اتفاق مى‌افتاد که یک آپارتمان را اجاره مى‌کرد، فقط براى این‌که از دک و پوز موجر خوشش آمده بود. نوکرش پول‌ها را مى‌دزدید و مى‌گذاشت تا او بدزدد و از این کار لذت مى‌برد. چون خودش به‌تنهایى نمى‌توانست زندگى کند، دوستان و خانواده‌اش خوشحال مى‌شدند که او با دوستش «ریزن کامف» زندگى کند و به او مى‌گفتند که نظم و ترتیب آلمانى را از او یاد بگیرد. «ریزن کامف» چند سال از «تئودور میخائیلووچ» بزرگ‌تر بود.

رماني جذاب و تأمل‌برانگيز كه با ترجمه بهمن فرزانه از زبان ايتاليايي راز جاودانگي آثار نويسنده را چون ترجمه جاودان او از «صد سال تنهايي» بار ديگر هويدا مي‌كند. از ديگر آثار اين نويسنده مي‌توان به «گزارش يك قتل»، «پاييز پدرسالار»، «ساعت شوم» و… اشاره كرد. كتاب عشق در زمان وبا يكي از عاشقانه هاي معروف جهان رمان است. فلورنتينو، جواني لاغر اندام و نحيف از خانواده اي متوسط است. او فرزند نامشروع مردي است كه صاحب يك شركت كشتيراني است. او در كودكي پدرش را از دست داده است و با مادرش كه مغازه اي خرازي دارد زندگي مي كند. در جواني در تلگرافخانه مشغول كار مي شود و وقتي براي رساندن يك تلگراف به خانه اي وارد مي شود، با ديدن دختر خانواده (فرمينا) عاشق او مي شود. فرمينا كه مادرش را در كودكي از دست داده است با پدرش زندگي مي كند. محور اصلي كتاب روايت داستان عشق فلورنتينو به فرمينا دازا است كه علي رغم مخالفت هاي پدر فرمينا و دوري اين دو از هم براي مدت چند سال باقي مي ماند. اما فرمينا در ادامه داستان با مردي به نام اوبرينو كه پزشكي محقق و به دنبال ريشه كن كردن وبا مي بوده ازدواج مي كند. فلورنتينو پس از ازدواج معشوقه اش به خود قول مي دهد تا عشق او را در درون خود تا ابد زنده نگه داشته و به آن وفادار بماند … . گارسيا ماركز در سال 1982 برنده جايزه نوبل شد. وي «عشق در زمان وبا» را از شاهكارهاي گابريل گارسيا ماركز مي‌داند و مي‌گويد: «من اين كتاب را خيلي دوست دارم. چرا كه از آثار ماندگار اين نويسنده است.» فرزانه اين كتاب را از زبان ايتاليايي به فارسي برگردانده است و در اين كار، ترجمه فارسي را با متن اسپانيايي و انگليسي تطبيق داده است. ديگر آثار ترجمه شده بهمن فرزانه عبارتند از: «دفترچه ممنوع، درخت تلخ، هيچ يك از آنها باز نمي‌گردند، عذاب وجدان، عروسك فرنگي»از آلبا دسس پدس و «حريق در باغ زيتون، خاكستر، راز مرد گوشه‌گير» از گراتزيا دلددا و ترجمه كتاب هاي تني چند از ديگر نويسندگان ايتاليايي