رمان «ابتکارِ گورخرِ خالخالی» درباره چند شخصیت نامتعارف و عجیب‌و‌غریب است که در شهری کوچک در فرانسه یکدیگر را پیدا می‌کنند. عامل آشنایی آن‌ها فروشگاهی عجیب است که تازه در این شهر افتتاح شده است. این فروشگاه را بازیل، شخصیت اصلی رمان، باز کرده و نام «بازار گورخر خالخالی» را روی آن گذاشته است. نام و چیدمان نامتعارف ویترین فروشگاه، آن هم در شهری کوچک که در آن از آوانگاردبازی چندان خبری نیست، جلب توجه می‌کند. یکی از کسانی که توجهش به این فروشگاه جلب می‌شود نوجوانی سرکش و عصیانگر و ناآرام به نام آرتور است؛ نوجوانی که بازیل را به یاد نوجوانیِ خودش می‌اندازد، چون خود او هم در نوجوانی با اطرافیانش فرق داشته و از همین رو تنها بوده است. بازیل مخترع چیزهایی است که در معنای متعارف مفید و به‌دردخور محسوب نمی‌شوند؛ چیزهایی که در محدوده رؤیاها و آرزوهای کوچک نمی‌گنجند.
رمان «ابتکارِ گورخرِ خالخالی» از منظر شخصیت‌های مختلف رمان روایت می‌شود. در بخش‌هایی از رمان خود بازیل راوی است و در بخش‌هایی دیگر روایت به‌صورت سوم‌شخص محدود به ذهن شخصیت‌های دیگر رمان پیش می‌رود. جولیا، مادر آرتور، از دیگر شخصیت‌های رمان است. در واقع می‌توان گفت که ژیوردانو در رمان «ابتکارِ گورخرِ خالخالی» انجمنی از متفاوت‌ها را گردآورده است. انجمنی از کسانی را که «گورخر» نامیده می‌شوند و گورخرها، چنانکه در رمان از زبان بازیل توضیح داده شده، همان کسانی هستند که هوش و ادراکی متفاوت دارند و نیمکره راست مغزشان فعال‌ است. این آدم‌ها دارای احساسات و شهود قوی هستند و اهل ابداع و اختراع و خلاقیت‌اند. آن‌ها با نگاه انتقادی به همه‌چیز می‌نگرند و در امور و باورهایی که بدیهی و قطعی فرض شده‌اند شک می‌کنند و کلیشه‌ها را نمی‌پذیرند.