رمان «پس از تو» نوشته جو جو مویز نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی و خالق رمان «پیش از تو» از سوی نشر آموت منتشر شد.

به گفته ناشر این نویسنده این رمان «پس از تو» را در ادامه رمان «من پیش از تو» نوشته ات و این اثر به نوعی ادامه دهنده داستان رمان نخست از این نویسنده به شمار می‌رود.

در این رمان راوی دختری جوان با نام لوسیا کلارک است، دختر پرستاری که درهای دنیای بزرگتری به رویش گشوده شده است و سعی دارد تا با عبور از آنها زندگی را از سر بگیرد و آهنگی دیگر از بودنِ خویش بنوازد. لوسیا که اینک تحول عظیمی در او رخ داده است، با تجربه جدیدی رو به رو می‌شود و شرایط به گونه‌ای رقم می‌خورد که یک بار دیگر در آزمون زندگی شرکت می‌کند و بر سر دوراهی می‌ایستد. در نهایت مجبور می‌شود انتخابش را انجام داده و بزرگترین تصمیم زندگی‌اش را بگیرد.

جوجو مویز، روزنامه‌نگار و نویسنده انگلیسی متولد ۱۹۶۹ لندن، فارغ‌التحصیل دانشگاه لندن و یکی از معدود نویسندگانی است که دو بار موفق شده جایزه داستان بلند رمانتیک سال را از انجمن رمان نویسان رمانتیک دریافت کند. وی که حدود ده سال برای روزنامه ایندیپندنت مقاله نوشته، سال‌هاست که فقط به نوشتن می‌پردازد.

رمان «من پیش از تو» به قلم جوجو مویز در صدر پرفروش‌های نیویورک تایمز قرار دارد و اقتباس فیلم سینمایی آن با نقش‌آفرینی دو بازیگر سرشناس انگلیسی، امیلیا کلارک و سام کلافین ساخته شده است.

در ایران نیز ترجمه این رمان توسط مریم مفتاحی نیز در سال گذشته جزو پرفروش‌ترین ترجمه‌های بازار کتاب در ایران بوده است.

درباره کتاب:

«من پیش از تو» نخستین اثر از جوجو مویز است که به فارسی منتشر می‌شود. موضوع این رمان موضوع جوان ورزشکاری است که در اوج سلامت و ثروت به سر می‌برد و در پی یک تصادف قطع نخاع می‌شود و روی صندلی چرخ‌دار می‌نشیند. این مساله زندگی او را دگرگون می‌کند.

پرستاری که در این رمان هست می‌خواهد به این ورزشکار نوع دیگری از نگاه کردن را یاد بدهد و او را از خودکشی برهاند. در این کشمکش او به زندگی امیدوار می‌شود. حتی تا صفحه آخر رمان نیز کسی نمی‌داند که چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید برخی‌ها فکر کنند که این رمان رمانی عاشقانه و رمانتیک است اما من این تصور را ندارم. اکنون نیز درصدد هستم تا کتاب‌های دیگری از جوجو مویز را به فارسی ترجمه کنم.

شاهکار داستایوسکی درباره ی مویخکین- آخرین فرزند یک خاندان بزرگ ورشکسته است- که پس از اقامتی طولانی در سوییس برای معالجه ی بیماری، به میهن خود باز می گردد. او که نجیب زاده ای خوش قیافه و تحصیل کرده است، به افسردگی و بی ارادگی مبتلاست و نه آرمانی دارد و نه هدف و احساس خاصی. او شاید بیش از حد نیکوسیرت و خوش قلب است، آن گونه که همگان ابله می پندارندش و جدی نمی گیرند. چرا که دنیا دیگر جایی برای خوبی و بخشندگی ندارد.