در یکی از اتاقهای عمارت کاردینال،که سابقا می شناسیم.ر پهلوی میزی زرداندود که در روی او کاغذهای بسیار و کتابها زیاد بود،شخصی نشسته بود که دستها را ستون و تکیه گاه سر خود نموده،در پشت بخاری بود آتش فراوانی در وی می سوخت