بخش اعظم تاریخْ سلسله‌مراتبی است؛ دربارهٔ پاپ‌ها و رئیس‌جمهورها و نخست‌وزیرهاست. اما اگر صرفاً دلیلش این باشد که بایگانی‌های تاریخی را خود سلسله‌مراتب‌ها ایجاد می‌کنند چه؟ اگر به شبکه‌هایی به همین اندازه پرقدرت ولی نه‌چندان قابل رؤیت بی‌توجه باشیم و بررسی آنها را به نظریه‌پردازان توطئه ـــ با آن خواب و خیال‌هایشان دربارۀ ایلومیناتیِ برخوردار از قدرت مطلق ـــ واگذار کنیم، چه پیش می‌آید؟