طبقات ناصری، عنوان کتابی است به زبان پارسی که توسط قاضی منهاج سراج جوزجانی در قرن هفتم و در شهر دهلی تألیف گردیده است. استاد عبدالحی حبیبی قندهاری در سال ۱۳۴۱ این کتاب را با افزودن تعلیقاتی، تصحیح و مقابله نموده‌اند.
موضوع کتاب که یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین کتب تاریخی زبان پارسی است، تاریخ ایران و اسلام از آغاز تا خروج مغول می‌باشد. این کتاب مشتمل بر ۲۳ طبقه می‌باشد و به ذکر پادشاهان ایران و اسلام و هند و خاقان مغول پرداخته که برخی از این طبقات عبارتند از: انبیاء، خلفای راشدین، بنی امیه، بنی عباس، ملوک عجم، طاهریان، صفاریان، سامانیان، سلجوقیان، ملوک کرد، خوارزمشاهیان و ….
ابو عمر منهاج الدین عثمان یا منهاج سراج ، ملقب به صدر جهان، این کتاب را به نام ممدوح خود ناصرالدین محمود ابن التتمش که از سلاطین هند بوده، نامگذاری کرده است. منهاج سراج علاوه بر امر تاریخ نگاری، قاضی بوده و به فارسی و عربی نیز شعر می‌سروده است.