بسمه تعالی

از موضوعی سخن خواهم گفت که با بهترین بخش سعادتمان پیوندی بی‌واسطه دارد و فاصلۀ چندانی با عُلوِ اخلاقیِ طبیعت بشری ندارد.

مسئلۀ زیبایی را در پیشگاه دلی مطرح خواهم ساخت که همۀ قدرتِ آن را احساس می‌کند و به عمل درمی‌آورَد و در پژوهشی که در آن همان‌قدر ناگزیریم بر احساس‌ها اتکا کنیم که بر اصول، دشوارترین بخش کارم را بر عهده خواهد گرفت.

نامه‌های زیبایی‌شناختی نظام‌مندترین و منسجم‌ترین اثر در میانِ همۀ آثار فلسفی شیلر است.
شیلر در این اثر سرانجام «تحلیلِ امر زیبا» را که در «نامه‌های کالیاس» ناتمام رها کرده بود به دست می‌دهد.
باز در این اثر است که او سرانجام پیوند میان اخلاق و زیبایی‌شناسی را، که در «ملاحت و منزلت» آن‌قدر مبهم باقی گذاشته بود، تبیین می‌کند. 
باز در این اثر است که پیگیرانه‌ترین دفاع خویش از زیبایی را به انجام می‌رساند و همۀ استدلال‌هایی را که در هنرمندان صرفا به‌صورت منظوم باقی گذاشته بود در آرایشی یگانه منظم و مرتب می‌سازد.