ابرهای ندتنستنرو اندرز سر به مهر مجموعه‌ای از نامه‌های مرادی به مریدش در باب مراقبه است. نویسندهٔ ناشناس این اور مراقبه را روشی برای تعالی روح می‌داند و با تمرینات روحانی عملی «ابر ندانستن» و «ابر فراموشی» ما را در یافتن راه خویش به سوی خداوند و متحد ساختن جان خویش با او-که تنها با عشق ورزیدن به ذات او و نه به واسطهٔ اندیشه حاصل می‌شود-هدایت می‌کند. این اثر در نیمهٔ دوم قرن چهاردهم میلادی، در دوران رعب‌آور حکومت کلیسا جنگ وتبعیض اجتماعی، و بیماری همه‌گیر و کشندهٔ طاعون به رشتهٔ تحریر درآمد و پس از آن بارها مترجمان و زبان‌شناسان مختلف آن را ویرایش و بازنویسی کردند. سادگی، گیرایی، و حقیقت مستتر در این اثر آن را به یکی از مهم‌ترین آثار کلاسیک نیایشی تبدیل کرده است. این اثر اصیل و چندلایه، فارغ از زمان و مذهب خواننده، او را به درک نظری و عملی مراقبه می‌رساند. و مراقبه بار دیگر ما را به خودمان، به خداوند و به دیگران پیوند می‌دهد