حماسه ای هندی است که اصل سانسکریت مهابهارات از بزرگ ترین آثاری است که تاکنون سروده ًآن احتمالا شده است.

این اثر همراه با حماسه ی بزرگ دومی به نام دربردارنده ی جوهر میراث فرهنگی هندوستان رامایانا است. ویلیام باک جوانی امریکایی بود

که مرگ نابهنگامش سالگی رخ داد و این فقط چند ماه پس از وقتی بود ۳7در که او دست نوشته ی هر دو حماسه را تحویل انتشارات

دانشگاه کالیفرنیا در برکلی داده بود. او این دو اثر کهن را دست به این ً بازگویی کرد، چنان که شاعران بسیاری قبلا کار زده بودند، آن هم به

زبان و مقیاسی که برای خواننده ی سرگذشت ستیز مهابهارات معاصر دست یافتنی است. سلسله هاست، ستیزهایی که در نبردی موحش بین دو شاخه

از خانواده ی فرمانروای منفرد هندی به اوج می رسد. ماجرا جنگ بین کوروها و پانداواهاست بر سر سرزمینی حاصل خیز نگ در نزدیک شهر َمنا و گَو غنی

در محل تلاقی رودهای ج دهلی که طی داستان شدت می گیرد و زمینه ای اجتماعی، اخلاقی و کیهان شناختی برای آن نبرد اقلیمی فراهم ِ می آورد.

تأکید بر اخلاق در مهابهارات با ملاحظات طبیعت الاهی همراه است. خدایان بسیاری وجود دارند؛ انسان ها به خدایان به عنوان قدرت هایی می نگرند که باید خشنود شوند؛ مهابهارات علاوه بر اثری تاریخی باید به عنوان قصه ای اخلاقی و فلسفی نیز درک شود. فقط در این صورت است که ما می توانیم

به اهمیت «بهگوت گیتا، سرود خداوندگار» به عنوان ً است، اما معمولا مهابهارات پی ببریم، که بخشی از یک اثر دینی مستقل برگزیده و خوانده می شود.