خرید کتاب مادرخوانده اثر فریدا مک فادن نشر نون

ابی یه زن خیلی موفقه که خیلی به ظاهرش می‌رسه و همیشه لباس‌های مارک‌دار می‌پوشه و عاشق همسرشه

سم هم یه مرد جذاب و هاته که هر کسی آرزو داره همسرش باشه، استاد دانشگاهه و هیچیو بیشتر از همسرش تو زندگیش دوست نداره

تنها مشکل زندگیشون نداشتن بچه‌ست! اما بچه‌دار نمی‌شن و حتی اتفاقاتی میوفته که نمی‌تونن به فرزند خوندگی بگیرن تا اینکه.

فردا قراره به جرم قتل عمد توی دادگاه محاکمه بشم! وکیل میگه ممکنه تا آخر عمرم توی زندان بپوسم یا حتی اعدامم کنن!

همه چیز از اونجا شروع شد که تصمیم گرفتم مادر بشم… وقتی با سم، همسرم آشنا شدم بهش گفته بودم

حداقل تا قبل از سی و چهارسالگی نمیخوام مادر بشم چون میخوام جایگاهم در شغلم محکم بشه و موفق بشم…

اون موقع‌ها فکر میکردم مادر شدن جلوی موفقیتم رو میگیره… اما همسرم که خودش پدر و مادر پیری داشت میترسید

که مثل پدرش یک پدر پیر بشه و حتی فارغ التحصیلی بچه هاش رو هم نبینه…

خاطر همین مدت کمی بعد از ازدواجمون شروع به اصرار برای بچه دار شدن کرد من تا وقتی حدودا سی ساله شدم قبول نمیکردم

ولی وقتی دیدم دوستام دونه دونه دارن مادر میشن مقاومتم شکست و قبول کردم…

قرص های ضدبارداری رو کنار گذاشتم و برای مادر شدن تلاش کردم؛ فکر میکردم تلاش زیادی لازم نیست ولی چندماهی گذشت

و هرباری که تست بارداریم منفی میشد انگار دنیا روی سرم خراب میشد!!

دکتر اوایل میگفت شما سنتون کمه و نباید نگران باشید ولی بعد از چندسال گفت من دچار عفونتی شدم که دیگه باردار شدنم غیرممکنه !
من دیگه هیچوقت نمیتونستم مادر بشم!!

من و سم تصمیم گرفتیم به روش مصنوعی بچه‌دار بشیم… اول گفتیم بذار بریم پرورشگاه و یک بچه رو به فرزندخوندگی قبول کنیم…

ولی هربار یک مشکلی پیش اومد و نشد این کارو بکنیم…

درمانده بودم و احساس میکردم دیگه هیچوقت قرار نیست یک نوزاد رو در آغوش بگیرم و براش مادری کنم…

تا اینکه دستیارم، مونیکا، بهم پیشنهادی داد… اون گفت قبول میکنه رحم اجاره ای ما باشه!!

قرار شد با کمک دکتر، مونیکا از شوهر من، سم باردار بشه و وقتی بچه به دنیا اومد، تحویلمون بده…

اون واسه این کارش فقط پول میخواست…گفت در عوض، هزینه‌های تحصیلش رو بدیم تا بتونه درس بخونه

این فکر خیلی خوبی بود، مونیکا اوایل بیست سالگیش بود… جوون بود و میتونست این کارو بکنه… پس سریع پیشنهادش رو قبول کردم!

همسرم اوایل قبول نمیکرد ولی بعد از چندبار دیدن مونیکا قبول کرد… ما باید با مونیکا بیشتر آشنا میشدیم و در ارتباط بودیم ولی کم کم احساس کردم

رابطه سم و مونیکا داره به چیزی بیشتر از دوستی تبدیل میشه…

تا اینکه یک روز وارد خونه شدم و دیدم باهم روی کاناپه خونه نشستن، دکمه های لباس مونیکا باز بود و باهم شراب می‌نوشیدن!!

مونیکا قرار بود یک بچه برامون بیاره و از زندگیمون بره و حالا انگار زیادی صمیمی بودن!!

و شاید همین صمیمت این‌ها بود که باعث شد الان اینجا باشم 🙂 در جایگاه متهم به ارتکاب قتل درجه یک :)) با اینکه هرچی فکر میکردم یادم نمی‌اومد

کسی رو کشته باشم ولی چیزی که دادگاه میگفت این بود… که من یک قاتل هستم !