هر خانواده‌ای سنت‌ها و خاطرات کریسمس خود را دارد و نینا استیب هم از این قاعده مستثنی نیست: از وسواس سالانه‌ی مادر آشپزی‌هراسش برای کباب کردن بوقلمونی عالی (رؤیایی دست‌نیافتنی تا امروز) تا تلاش برای هدیه‌ای عالی برای معلم (به‌یادماندنی به دلایل اشتباه)؛ از درخت کریسمس غم‌انگیر تا مهمانی دورهمی. نینا استیب همه‌ی چیزهای جادویی و دیوانه‌کننده‌ی تعطیلات را به تصویر می‌کشد.
این کتاب مجموعه‌ای از ماجراهای کوتاه است از گرفتاری‌ها و کم‌و‌کسری های دوران تعطیلات. نویسنده‌ی طناز کتاب توانسته است با نثری جذاب و شوخی‌های دلبرانه‌اش، همه‌ی چیزهای جادویی و دیوانه‌کننده‌ی تعطیلات را طوری به تصویر بکشد که خواننده هر لحظه منتظر اتفاقی عجیب و شرایطی مضحک باشد.

با مقدمه‌ی حامد وحدتی‌نسب
مطالعه‌ی جوامع پیش از تاریخ و جمعیت‌های شکارگر- گردآورنده‌ی امروزی، به ما نشان می‌دهد که هیچ سرنوشت از پیش تعیین‌شده‌‍ای وجود ندارد و دامنه‌ی احتمالات گسترده‌تر از آن چیزی است که ما می‌پنداریم. در واقع، دگرگشت یک مسیر منحصربه‌فرد را دنبال نمی‌کند و پژوهش در گذشته و حال به ما می‌آموزد که جوامع بشری تنها یک مسیر را طی نمی‌کنند. نمی‌توانیم مسیر واحدی را متصور شویم که همه‌ی جوامع گذشته آن را دنبال و در آن گام‌به‌گام، از نوعی سازمان اجتماعی به نوعی دیگر گذر می‌کرده‌اند، همان‌گونه که مردم در اوایل قرن بیستم باور داشتند. به گمان بسیاری، زنان دوره‌ی پارینه‌سنگیِ جدید تفاوتِ چندانی با زنانِ امروزی نداشته‌اند. سخاوتمندی، مهارت، جسارت و مصمم بودن، به‌عنوان ویژگی‌هایی که در مادربزرگ‌ها، مادران و خواهرانِ ما تجسم یافته‌اند، بیشتر در دی‌ان‌ای بانوی هوشمند گنجانده شده بود. به‌لطف کارهای سرسختانه‌ی باستان‌شناسان و انبوهی از سرنخ‌هایی که گردآوری کرده‌اند، سرانجام بانوی هوشمند می‌تواند از سایه‌ها بیرون بیاید و از بارِ تعصب رها شود.

فیلسوف بزرگ ایرانی ابوالعباس محمد ایرانشهری که در قرن سوم هجری می‌زیست معتقد بود که ایران همانند هر تمدن و فرهنگ دیگری باید دین و فلسفه‌ی خاص خود را داشته باشد. او در عین حال که حضرت محمد (ص) را پیامبر الهی و قرآن را کتابی آسمانی می‌دانست، دین محمد (ص) و کتاب قرآن را مختص اعراب می‌انگاشت و می‌پنداشت که ایرانشهر هم باید دین و فلسفه‌ی زندگی خاص خود را که به زبان ملی ایرانیان بیان شده بود داشته باشد. ایرانشهری چندین کتاب فلسفی-دینی هم به زبان پارسی نوشت که متأسفانه هیچ‌یک از آن‌ها به دست ما نرسیده است. اما نگاهی که ایرانشهری به فرهنگ و معنویت ایران داشت هیچ‌گاه از بین نرفت. همین نگاه بود که به‌نحو احسن در آثار نظم و نثر بزرگان ایران، از خود ابوالعباس ایرانشهری و محمد زکریای رازی و ابوالقاسم فردوسی گرفته تا سعدی و حافظ و جامی و حتی معاصران ما انعکاس یافته و مقالات و نقدهای این مجموعه نیز با الهام گرفتن از آن نوشته شده است.

آیا کردار روانکاوی چیزی جز ابداع و استفاده از یک مجموعه کاملِ تکنیک‌های طراحی‌شده جهت دستیابی و تاثیرگذاری بر ناخودآگاه است؟ ادعای فروید بر این است که نظریه واپس‌رانی، سنگ بنای ساختار روانکاوی است.
قصد من در این کتاب توضیح، بررسی و تمثیل تکنیک‌های نامحدودی است که او برای دستیابی به ناخودآگاه و در نتیجه خنثی‌سازی بسیاری از اثرات منفی واپس‌رانی ابداع کرده است.
بیشترین متدها و روش‌هایی که فروید برای دستیابی به ناخودآگاه ایجاد کرده است، دیگر به اکثر قریب به اتفاق دانشجویان روانشناسی و روانکاوی آموزش داده نمی‌شود؛ در عوض روانکاوان به سمت استفاده از راه‌های پیچیده و غیرمستقیم برای به بحث کشاندن و رمزگشایی واپس‌رانی، آموزش می‌بینند – راه‌هایی که به نظر می‌رسد از شیفتگی تقریباً یک قرنی (از طرف پسافرویدی‌ها) نه به خود واپس‌رانی، بلکه به موانع رسیدن به آن سرچشمه می‌گیرد.