کتاب «برای گونگادین، بهشت نیست»، داستان سفر شگفت ­انگیز هشتاد و دو افسر انگلیسی به همراه گونگادین (نویسندۀ داستان) است. سفری در جادۀ کهکشان و به‌سوی بهشت؛ اما پیش از ورود به «دروازۀ بهشت»، باید «پروانۀ آزادی» را در «میدان داوری» و از دست «داور» دریافت کنند. ورود بدون مجوّز از دروازۀ بهشت در این داستان، حتی برای فرماندهان بلندپایه هم مقدور نیست و هیچ کسی را، بدون مجوّز، یارای ورود به بهشت نیست. در پایان این داستان، گونگادین که ده میلیون گناه صغیره و شش معصیت کبیره مرتکب شده است، به نودوشش­سال­ زندان آن جهانی در جهنم محکوم می­شود و سرانجام، گونگادین به‌واسطۀ این که آرزو کرده است «جنگ دروکردن زندگی» (جنگ سوّم جهانی) هرچه زودتر آغاز شود و وی آن را ببیند، زندان گونگادین به ده سال کاهش پیدا می‌کند و این مدت زندان، قابل‌تغییر نبوده است (ص 85) و دیگر همراهانش، مورد بخشش داور بزرگ قرار می­گیرند و به بهشت می­روند و این برداشت عرفانی، سرنوشت و واقعیت تلخی است که برای همۀ آدمیان مصداق دارد و به گفتۀ نویسندۀ کتاب، آدمیان، فرزندان یاغی جنگل سپید هستند