داستان کوتاه لرد بایرون که در ۱۸۱۶ نوشتن آن را آغاز کرده بود ناتمام ماند و هرگز ادامه‌اش نداد. اما تصاویر قدرتمند آن الهام‌بخش جان پولیدوری، پزشک و همراه سابق بایرون، شد. او ایدۀ اولیۀ بایرون را گرفت و آن را به داستانی کامل تبدیل کرد. آن را بسط داد و شخصیت اصلی را، براساس مشاهداتش از بایرون و همچنین براساس شخصیت نابکاری که بایرون با نوشته‌های بی‌پرده و رسوایی‌هایش در روابط عاشقانه در ذهن عموم نقش بسته بود، ترکیب کرد.
گرچه پولیدوری اعلام کرده بود اجازۀ انتشار داستانش را نمی‌دهد و بعدتر ادعا کرد خون‌آشام را ناتمام می‌دانسته، این داستان در آوریل ۱۸۱۹ در مجلۀ نیو مانتلی  لندن منتشر شد. اگر گفتۀ‌ پولیدوری درست باشد، احتمالاً سردبیر مجله بی‌شرمانه این اثر را به بایرون نسبت داده و ظاهراً می‌دانسته چنین اقدامی توجه مردم انگلیس را بیشتر جلب می‌کند تا داستانی عجیب‌وغریب از نویسنده‌ای ناشناس. این ترفند نتیجه داد و خوانندگان مشتاقانه هزاران نسخه خریدند