طاعون فساد در مصر، عراق، لبنان، کویت، بحرین، قطر، امارت متحده عربی / روسیه، ترکیه، چین، هند، مالزی / برزیل، آرژانتین، مکزیک /

بر اساس گزارش نهادهای معتبر بین‌المللی، هیچ کشوری نمی‌تواند ادعا کند که از پدیدۀ فساد به دور است. هرچه شفافیت بیشتر باشد، فساد کمتر است. فساد هزینه‌های جاری دولت‌ها را افزایش می‌دهد، روند رشد کشورها را کُند می‌کند و اعتماد اجتماعی عموم مردم به دولیت‌هایشان را کاهش می‌دهد و این بی‌اعتمادی بر ثبات و استقرار دولت‌ها در میان‌مدت و طولانی‌مدت اثرات منفی می‌گذارد. در کشورهایی که دورۀ استبداد را تجربه کرده‌اند و حاکمانشان فکر می‌کردند بدون پاسخگویی می‌توانند به فساد بپردازند، روشن شد که بعد از سقوط یا کنار رفتنشان از قدرت، چه ویرانه‌ای را برای میراث‌دارانشان به‌جا گذاشته‌اند؛ کشورهایی مانند عراق، مصر، روسیه، آرژانتین و مکزیک نمونه‌هایی از این دست هستند؛ اما کشورهایی هم هستند که در حال توسعه‌اند و از آن‌ها به‌عنوان الگویی برای دیگر کشورها یاد می‌شود؛ کشورهایی که طی دهه‌های اخیر از رشد اقتصادی خیره‌کننده‌ای برخوردار بوده‌اند و شکوفایی اقتصادی آن‌ها دنیا را شگفت‌زده کرده است، اما در اقتصادشان که دقیق می‌شویم، می‌بینیم فساد تا مغز استخوانشان نفوذ کرده و چنان منابع آن‌ها را به تاراج می‌برد که حتی تا 25 درصد تولید ناخالص داخلی آن‌ها را دربر می‌گیرد. کشورهای مانند چین، هند و ترکیه، ازجملۀ آن‌ها هستند. به اعتقاد برخی از کارشناسان، توسعۀ این کشورها به قیمت بروز فساد شدید تمام شده است.