چهارمین رمان مریلین رابینسون، لی‌لا، در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. این داستان در مورد زنی بی‌خانمان به نام لی‌لا است که پس از سال‌ها آوارگی وارد شهر گیلیاد می‌شود و کلیسای شهر را تنها پناهگاه خود می‌یابد. او با قدم گذاشتن به این کلیسا داستانی عاشقانه را رقم می‌زند. مریلین رابینسون در کتاب لی‌لا به بررسی مضامین شرم، تنهایی و تاثیر گذشته‌ی انسان‌ها بر زمان حال‌شان می‌پردازد. این کتاب در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک‌تایمز است و جایزه‌ی ملی حلقه‌ی منتقدان کتاب را از آن خود کرده، و نامزد نهایی جایزه‌ی ملی کتاب و پولیتزر شده است.

«لی‌لا رمانی است پر از ادراکات ناگهانی ظریف.»

رایترز ریویو

«رمانی پر از استعاره‌ که دنیای ویران را به چیزی عجیب و ارزشمند تبدیل می‌کند.»

وال‌استریت ژورنال

«خانه» سومین رمان مریلین رابینسون، در سال ۲۰۰۸ منتشر شد و جایزه‌ی کتاب ملی همان سال، اورنج ۲۰۰۹، کتاب مسیحیت امروز ۲۰۰۹ و جایزه‌ی لوس‌آنجلس‌تایمز را برد و در فهرست پرفروش‌ترین کتاب نیویورک‌تایمز، بهترین کتاب سال واشینگتن‌پست، بهترین کتاب روزنامه‌ی شمال کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو کرونیکل قرار گرفت. خانه در راستای رمان قبلی رابینسون، گیلیاد پیش می‌رود و این بار داستان خانه‌ی کشیش رابرت بوتون و فرزندانش را حکایت می‌کند. گلوری دختر خانواده به خانه برگشته است تا از پدر در حال مرگش مراقبت کند. جک پسر ولخرج و الکلی خانواده پس از سال‌ها غیبت به خانه می‌آید. کتاب خانه داستان تضاد میان نسل‌ها، عشق، مرگ و ایمان است.

«خانه، رمانی جذاب، ژرف، گیرا و نفس‌گیر است. چه کسی فکر می‌کرد رمان‌ها هنوز هم بتوانند این‌چنین باشند؟»

گاردین

«مکاشفه‌ای لطیف در باب رستگاری که اغلب به طور حزن‌انگیزی خنده بر لب می‌آورد.» مجله‌ی ووگ

«مریلین رابینسون نویسنده‌ای بسیار قدرتمند است که می‌تواند نحوه‌ی خواندن ما را تغییر دهد.

«خانه‌داری» اولین کتاب مریلین رابینسون در سال ۱۹۸۱ به چاپ رسید و به عنوان رمان کلاسیک مدرن از سوی منتقدین مورد استقبال بسیار قرار گرفت. خانه‌داری جایزه‌ی بنیاد همینگوی را از آن خود کرد و نامزد جایزه پولیتزر و پن (فاکنر) شد. این کتاب در فهرست صد رمان برتر گاردین قرار دارد. داستان در مورد روت و لوسیل، دو خواهر یتیمی است که در شهر نمادین دورافتاده فینگربون در شمال‌غربی آمریکا بزرگ می‌شوند. پس از آن که قوم و خویش‌های جانشین مادر، آن‌ها را رها می‌کنند این دو خواهر تحت مراقبت سیلوی، خاله بی‌خیال و اسرارآمیزشان قرار می‌گیرند. رابینسون، چالش این دو خواهر در پشت سر گذاشتن کودکی در فضای وهم‌انگیز و بی‌روح زمستانی زندگی‌شان را با قدرت به تصویر کشیده است. خانه‌داری، رمانی است درباره‌ی فقدان، تنهایی و سرگشتگی.

«عاشق این کتابم و با آن زندگی کرده‌ام… این کتاب در میان آثار داستانی قرن بیستم آمریکا جایگاه ویژه‌ای دارد.»

مریلین رابینسون بیست‌وپنج سال پس از اولین رمانش خانه‌داری، با گیلیاد باز می‌گردد. این رمان که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، جایزه‌ی کانون منتقدان کتاب ملی همان سال و امبسادر و جایزه‌ی پولیتزر سال ۲۰۰۵ را از آن خود کرد. گیلیاد، به معنای یادبود و محل شهادت است و ریشه‌ی عبری دارد و به کوهستانی نزدیک رود اردن اشاره می‌کند. این نام سه بار در کتاب مقدس آمده است. اما گیلیادِ داستان‌های رابینسون، نام شهری است نمادین، و مکانی است که همه داستان‌های رابینسون به غیر از خانه‌داری در آن اتفاق می‌افتد. کتاب گیلیاد نامه‌های یک کشیش پیر آیووایی برای پسر هفت‌ساله‌اش است. رابینسون در این کتاب داستان سه نسل را از جنگ داخلی تا قرن بیستم تعریف می‌کند، داستانی درباره‌ی پدران و پسران و چالش‌های معنوی آن‌ها.

«رابینسون رمانی سروده است به بزرگی یک ملت، به آرامی یک اندیشه، و تاثرانگیز مانند نیایش. بی‌همتا و رفیع.»