در سراسر دنیا، فوتبال همچنان نمونه‌ای کوچک از تمام طیف‌های جامعه است. یک قرن بعد از اینکه فوتبال تبدیل به بستری برای فاشیست‌ها و ضدفاشیست‌ها شد، در قرن بیست‌ویکم همچنان این ورزش میدان مبارزۀ سیاسی و ایدئولوژیک باقی مانده است. فوتبال برای گرد هم آوردن جوامع در ورشو، برلین، اسلو، میلان و بسیاری از شهرهای دیگر استفاده می‌شود. درحالی‌که برای اکثر باشگاه‌ها و هواداران فوتبال، سیاست دلیلی برای درگیر بودن آن‌ها با این ورزش محسوب نمی‌شود، برای برخی، در هر کجای طیف سیاسی که باشند، این موضوع هستۀ اصلی هویت آن‌هاست. ورزش سیاسی است؛ همیشه بوده است و همیشه خواهد بود. سیاست‌مدارهایی که ترجیح می‌دهند ورزش و سیاست قاتی نشوند، هیچ درسی از تاریخ نگرفته‌اند. درحالی‌که بعضی از سیاست‌مداران توانسته‌اند از این ورزش برای اهداف پوپولیستی یا تبلیغاتی سوء‌استفاده کنند، فوتبال همچنین می‌تواند ابزار مفیدی باشد برای آموزش، مشارکت، از بین بردن موانع و گرد هم ‌آمدن.