کتاب «سفال شهر سوخته» نقبی است به هنر سفالگری مردمی در سیستان‌ که امروزه تنها نشان این تمدن باشکوه به صورت سایتی باستانی باقی مانده است. محوطه شهر سوخته در سی‌و‌هشتمین اجلاس یونسکو در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۴ مطابق با ۱ تیر ۱۳۹۳ به‌عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این محوطه باستانی هفدهمین اثر تاریخی ایران در فهرست یونسکو محسوب شده و با قدمتی پنج هزارساله هم‌اکنون یکی از پیشرفته‌ترین شهرهای باستانی دنیا شناخته می‌شود.

سیدمنصور سیدسجادی، باستان‌شناس پیشکسوت و شناخته‌شده یکی از مستمرترین کاوش‌های باستان‌شناسی ایران را در این محوطه تاریخی انجام داده و این کتاب ماحصل سال‌ها تحقیق و پژوهش این استاد باستان‌شناسی است.