در سال ۵۳ پیش از میلاد، ارتش عظیم جمهوری روم با نیرویی بالغ بر چهل‌هزار سرباز به فرماندهی مارکوس کراسوس ــ کنسول اعظم و قدرتمندترین شخصیت روم و کسی که اسپارتاکوس را شکست داده بود

ــ در حران (در شرق ترکیۀ کنونی) به دست پارت‌ها و به فرماندهی سردار نامدارشان، سورنا، در هم کوبیده شد.

شکست و مرگ کراسوس، همراه با بیش از بیست‌هزار کشته‌ای که ارتش او متحمل شد، فاجعه‌ای بی‌سابقه برای روم به‌شمار می‌رفت.

این رویداد مبارزة تلخ و ویرانگر بر سر قدرت در جمهوری روم را شدت بخشید،

گسترش امپراتوری به سوی شرق را متوقف کرد و تأثیری ماندگار بر تاریخ مدیترانه و خاورمیانه برجای گذاشت،

و مهم‌تر از همه مقدمة نابودی جمهوری و ظهور امپراتوری روم شد.

این نبرد سرنوشت‌ساز، که نخستین برخورد نظامی میان دو تمدن بزرگ دنیای باستان بود،

اغلب از سوی مورخان این دوره نادیده گرفته شده، چرا که بیشتر تمرکز آن‌ها بر جنگ داخلی میان پومپه و ژولیوس سزار بوده است.

گرت سی. سمپسون در این پژوهش چالش‌برانگیز و بدیع، کارزار حران (کاره) را با جزئیات دقیق بازسازی می‌کند،

سیاست‌های توسعه‌طلبانة روم را مورد بازنگری قرار می‌دهد و تصویری دقیق و تحلیلی از مهم‌ترین دشمن روم، یعنی پارت‌ها، ارائه می‌دهد.

کتاب «کارایدئال من» دربارۀ لذت بردن و انرژی گرفتن از کار و شناخت استعدادهای ذاتی خودتان و دیگران است تا بتوانید در جایگاه درستی قرار بگیرید، جایگاهی که در آن بهترین عملکرد را دارید.

به عقیدۀ نویسنده، ما به دلیل حجم کاری که انجام می‌دهیم از کار زده نمی‌شویم، بلکه به دلیل نوع کاری که می‌کنیم از کار زده می‌شویم. اگر کاری که می‌کنیم منطبق بر استعدادهای ذاتی‌مان نباشد، مهم نیست چقدر آن را انجام می‌دهیم، درهرصورت ما را تحلیل می‌برد و برایمان مشکل‌ساز می‌شود و مشکلات سر کار فقط در سر کار باقی نمی‌ماند و هرطورشده راه خودش را به زندگی شخصی‌مان باز می‌کند.

پاتریک لنچونی، در این کتاب، مدلی را معرفی می‌کند که تفکر دربارۀ هر کاری و نیازمندی‌های انجام آن را ساده می‌کند. به گفتۀ او، هر کاری، چه انجام پروژۀ فناورانه باشد و چه رفتن به سفر خانوادگی، از سه مرحله تشکیل شده است: ایده‌پردازی، فعال‌سازی و پیاده‌سازی. هر مرحله هم به دو نبوغ کاری نیاز دارد، پس در کل برای انجام هر کاری به شش نبوغ نیازمندیم.

افراد معمولاً از به‌کارگیری دو نبوغ کاری لذت می‌برند و صلاحیت به‌کارگیری دو نبوغ دیگر را دارند و به‌کارگیری دو تای باقی‌مانده برایشان کلافه‌کننده است. پس هر‌کسی معمولاً دو نبوغ کاری و دو صلاحیت کاری و دو کلافگی کاری دارد.

پاتریک لنچونی، به رسم گذشته، این کتاب را هم در دو بخش داستان و آموزه‌ها نوشته است.